Intuïtief tekenen geeft je middels tekenen dieper inzicht in zaken die voor jou op dit moment innerlijk spelen. Het is een vorm van coaching die erg leuk is om te doen en veel oplevert.
Wat vind je van deze Valeriaan tekening? Ik tekende eerst de fysieke plant, dus hoe ze er uit ziet op het eerste gezicht. Daarna heb ik in 1 lijn gedachteloos haar wezen er doorheen getekend. En hier is ze dan! Een liefdevol vrolijk wezentje. Twee fysieke bladstengels doen mee in de esoterische Valeriaan, zie je dat? Ze zijn de lachende mond. Verbinding tussen fysiek en esoterie.
Vlak voor Oud en Nieuw 2023 maakte ik een Intuïtieve Tekening. Ik had er geen idee van wat ik zou gaan tekenen. Uiteindelijk heeft mijn tekenhand er deze tekening van gemaakt en kwamen onbewuste zaken naar boven.
Bij Intuïtief Tekenen is belangrijk wat je eigen associaties bij de tekening zijn. Belangrijker dan algemene waarheden, hoewel die in de 2e plaats zeker meedoen.
Maar eerst je eigen associaties. Wat voor mij het belangrijkst is is het baby’tje dat vrolijk de waterbaan afglijdt, zomaar het donkerblauwe diepe water in. Dat baby’tje ben ik.
Het babietje is een mobiel element in de tekening, het kan bewegen en doet dat ook. Ze beweegt naar de rechterkant van de tekening – de toekomstkant. Oho, gaan er dingen veranderen in diepere zin?
Wat me ook opvalt is dat er in het midden van de tekening (hier en nu) een grens is tussen land en water. Baby gaat de grens over. Juist in grensgebieden gebeuren spannende dingen.
Is de waterbaan een glijbaan? Of een waterboom (wilg)? Of een rivier?
Als je iets vanuit meerdere posities kunt bekijken, dan wil de tekening je veel vertellen. Is het een glijbaan, dan kijk je vanuit een laag standpunt, je zit op je hurken. Is het een boom, dan sta je rechtop. Is het een rivier, dan zweef je hoog in de lucht.
Links (verleden) zie ik een soort festival der zielen.
Rechts is een watervogel die haarscherp een lekker hapje in de diepte ziet.
De grote oranje bol zweeft boven het water en staat op het punt om te water gelaten te worden. Oranje? Waar staat dat voor jou voor?
Er is trouwens een duidelijk zwak punt in de tekening. Iets in de tekening is onaf. Zie jij wat dat is? En kun je zien wat heling gaat geven?
Wat geeft zo’n tekening veel, vind je niet?
Deze intuïtieve tekening heb ik op 28 september 2021 gemaakt. Mijn eerste indruk toen ik het eenmaal getekend had: het is een nar, een zot. Een Soefi-derwish die dansend, met gesloten ogen door de wereld gaat. Die gewoon zijn neus achterna gaat.
Tekentaal
Je ziet dat de androgyne figuur danst en vrolijk en vrij is. Maar helaas, de schoenen zijn veel te groot en te zwaar. Ze lijken op zware keien (Hunebedkeien of van Stonehenge afkomstig). De veters heb ik als kruisjes getekend. Kruizen in een tekening betekenen altijd spanning, zwaarte, ruzie. De danser komt eigenlijk niet vooruit. Maar kijk dan eens naar de vrouwelijke figuur die nog in de schaduw staat. Zij heeft haar zachte armen weliswaar gekruist, maar drukt geen spanning uit, ze is zacht. Ze reikt uit naar de dansende figuur. Is helpend, wil de harde kruisen verzachten. Ze staat aan de toekomstkant, dus dat is iets wat nog staat te gebeuren. Repelsteeltje reikt ook naar haar uit.
Thema van het verhaal
Het thema van Repelsteeltje is ‘Wie ben ik? Wat is mijn naam, mijn innerlijke naam. Ook al ben je je dat niet bewust terwijl je tekent, het thema komt er toch uit. Vind je dat niet prachtig? Is het niet verhelderend en bemoedigend ook? Zo’n tekening wijst je de richting aan waarin je dient te dansen. Een dienende tekening…
Zonnelijnen
Als je de schaduwen van beide figuren volgt, dan kom je uit bij de lichtbron. Een lamp of nog liever de zon. Zie je dan dat het centrale punt in het zuidoosten staat? Dat is de plaats waar de zon opkomt tijdens de winterzonnewende.
Wat nog meer?
Er is nog zo veel meer uit deze tekening te halen. Kijk er naar en zie wat er naar je toekomt. Want dat zijn thema’s die jouzelf aangaan. Is dat niet fantastisch? Je mag me er ook over schrijven, dat zou ik leuk vinden. Vaak geef ik een Workshop Intuïtieve tekening maken van Repelsteeltje. Kijk in de Agenda.
Dit is de bloem die ik vanochtend heb getekend als voorbereiding op de workshops die ik samen met Marjoleine Dijk ga geven. Het is een intuïtieve tekening, waarbij het thema Bloei is. Voordat ik aan de gang ging met de kleurpotloden heb ik eerst een heel oud bloei-sprookje uit Rusland gelezen. Welk sprookje het is vertel ik nu nog niet.
De vraag die ik mezelf stelde was: hoe kan ik werkelijk gaan bloeien? Wat heb ik daarbij nodig en wat is er al? Zijn er misschien aanwijzingen te vinden in de tekening?
Het bijzondere is dat je nu eens niet hoeft na te denken, maar gewoon vrij gaat tekenen. Je onderbewuste kan op deze manier makkelijk naar boven komen. Je hebt jezelf niet in de hand, juist doordat je je hand het werk laat doen.
Toen de tekening af was ging ik hem met mezelf nabespreken. Wat zijn mijn associaties bij de tekening? Vooral nadat ik even wat anders was gaan doen kon ik weer fris naar de tekening kijken. Er kwamen allerlei gedachten en gevoelens bij me op.
Allereerst de openheid en ruimte die de bloem geeft.
Er is beweging. Het is ook nog niet allemaal ingevuld.
Ik zie kiemplantjes (als je de horizon wat hoger legt)
Ik zie een omgekeerde hockeystick.
Zonnedauw, een zeldzame soort, vleesetend. ‘Ik ben er ook één.’
Koestering door het omgevende groen, een soort aura om een kaarsvlam ook.
Helpende hand… Zou die al in beweging komen?
Er is wel een basis, een grond, maar toch zweeft de bloem nog in de ruimte. Is nog niet aards.
Tot mijn opluchting zie ik ook de spierbundels van mijn hiel en achillespees. Er is gelukkig nog beweging en soepelheid te krijgen in mijn verstijfde spieren.
Voelsprieten
Variatie
Ontvangende kelk, graal
Het rood van de liefde en het rood van de passie.
Tot hier zijn het allemaal mooie, sterke punten. Maar in een intuïtieve tekening is ook altijd een zwak punt. Wat zou dat hier zijn?
Ik denk de tamelijke leegte, vooral aan de bovenkant. De aura is niet helemaal gevuld. Er kan nog geen hulp van boven komen, omdat de vlammen nog niet zo hoog gaan. Het is waarschijnlijk een kwestie van afwachten, geduld hebben. Ook is het energieniveau nog niet wat het wezen moet.
Algemeen gesteld is de bloem het symbool van innerlijke schoonheid.
Ik heb gisteren een intuïtieve tekening gemaakt van Doornroosje. Het is een draak van een tekening qua tekentalent geworden, maar een juweel qua intuïtie vind ik wel. Als je het leuk vind hoe dat werkt? Lees verder….
Analyse
Links, aan de kant van het verleden, zie je symbolisch de 12 feeën. 12 gouden bordjes ieder met hun roze hartenwens voor het babyprinsesje.
De boze 13e fee uit haar wens met een rune-achtig nazi symbool. Ik wilde dit feeën tafereel mooi tekenen, want wanneer krijg je nou 12 feeën aan je wiegje? Maar het resultaat is een stijf en dwingend geheel geworden. De koning en de koningin heb ik wel zacht en lief kunnen tekenen.
Spinnewiel wordt zonnerad
Het bruine spinnewiel met de 6 spaken (en de druppels bloed op de grond) heb ik getekend voordat ik aan het kasteel begon. Toen het kasteel er eenmaal was kreeg het pijnlijke spinnewiel zomaar ineens de functie van zonnerad! Blijkbaar krijg ik eerst de pijn, maar komt daarna toch de zon.
Je ziet aan de kasteeldeur dat die nog niet de grond raakt. Hij is nog verborgen achter de rozenhaag. Je kunt het ook zien aan de slapende / voor dood liggende Doornroosje. In haar figuur kun je een lemniscaat ontdekken die nog niet helemaal volledig is.
De man in het verhaal
Ik heb haar een turkooizen ketting gegeven, of is het meer de stethoscoop van een dokter? De prins is helemaal turkoois. Zou dat een mannelijke partner worden? Een liefdespartner? Of is het mijn eigen mannelijke kant – iets gaan neerzetten? Ik heb de slapende prinses een beetje bloed aan haar vinger gegeven, ze heeft zich immers geprikt. Maar nu zie ik dat ze een rode roos in haar hand heeft, ter hoogte van de intimiteitszone. Ontmaagding is ook nog een woord dat bij me opkomt.
Waar wil je het liefste zijn?
Als je me de vraag stelt waar ik het liefste zou willen zijn in de tekening dan word ik sterk naar een punt getrokken. En dat is vlakbij de deur van het kasteel. Daar tegen die muur is het lekker warm en schijnt de zon en is het liefelijk en koesterend.
Ik heb nu zo ongeveer de helft van de tekening geanalyseerd en zou nog wel een tijdje kunnen doorgaan. Als jij nog wat opmerkt dan ben ik er wel benieuwd naar…..
Snap je dat ik niet genoeg van intuïtief tekenen krijg? Het geeft me zoveel inzicht in mijn levensweg.
Als je met een wit waskrijtje op een wit papier tekent zie je niets. Als experiment ben ik dat gaan doen en ik vond er inderdaad niet veel aan. Met de zwierezwaaiende krullen en lijnen die ik plichtmatig tekende hield ik al gauw op. Omdat ik niet zag wat ik tekende, ik had geen houvast.
Fase 2 was een kleur ecoline uitzoeken en het hele vel ermee vol schilderen. De gele kleur bracht de witte lijnen aan het licht. Daarna sommige stukken accentueren door met andere kleuren te gaan inkleuren. Toen ik klaar was vond ik het resultaat nog steeds zozo.
Een feestje
Maar toen begon het feestje! Ik was even wat anders gaan doen en daarna opnieuw naar de tekening kijkend zag ik ineens wat een zachtheid er was. Wat een mooie lamp staat daar en wat vriendelijk schijnt ze naar de vlieger die daar gevloerd op de grond ligt. De vlieger heeft wel heel dunne beentjes, geen wonder dat ze niet kan vliegen. De lamp lijkt op de lamp in mijn huiskamer. Gaat het hier over inrichting, niet zozeer van mijn huis, maar wel van mijn leven? Ook moest ik denken aan het sprookje van Sneeuwwitje: ‘Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het mooiste van het land?’ De lamp / zon / bloem staat aan de kant van het verleden en kijkt naar het heden. Toch lijkt het ook een beetje of de lamp naar het verleden kijkt (het verleden is altijd links). En ook, als ik door m’n oogharen kijk lijkt het wel of de vlieger toch van de grond komt en gaat zweven.
De lamp doet me ook denken aan een foto op de voorkant van een boek over verdwijnende inheemse stammen Before they pass. Nog niet alles wat de tekening doet vermoeden is tot uitdrukking gekomen.
Toekomst kijken
Wat ik zo leuk vind om te vertellen is dat ik deze tekening in december 2018 heb gemaakt. Nu, bijna een jaar later, vraagt Marjoleine Dijk van www.helendeplanten.nl me of ik met haar wil meewerken aan een nieuwe workshop van 5 dagen. Zij doet daarin dan het plantengedeelte en ik vul aan met een sprookje met bijbehorende intuïtieve tekenopdracht. Zat dat al in deze tekening verstopt of niet? ‘Spiegeltje, spiegeltje ….’
Er was ook nog iets wat niet zo leuk was: een week nadat ik de tekening had gemaakt ben ik thuis flauw gevallen. De vlieger die dunnetjes op de vloer ligt. De vriendelijke, vrouwelijke huisarts die door een lamp naar al dat bloed op m’n arme hoofd kijkt. Veel bloed voor zo’n klein sneetje zeg. Het is geplakt en verder niets aan de hand, behalve de schrik. Ook dit ongelukje was al in de tekening te zien.
Het mooie bij intuïtief tekenen is dat er op een makkelijke manier via je tekenhand onbewuste zaken naar boven komen, die dan zomaar op je tekenvel belanden. Bij intuïtief tekenen hoef je niet te kunnen tekenen, omdat tekentechniek onbelangrijk is. De tekening wordt een spiegeling van jou zelf en je issues van dit moment. Met kleurpotloden of bijenwaskrijt laat je ongemerkt heel wat van jezelf zien. De creatief coach die zich hierin gespecialiseerd heeft kan de tekening duiden en in samenspraak met jou de tekening lezen.
Pas geleden heb ik met een groepje vrouwen een tekenavond in Zwolle gehouden. Als opdracht heb ik de dames gevraagd een ‘Huis-boom-beest-mens tekening’ te maken. Ooit heb ik er zelf ook zo één gemaakt. Zie afbeelding. Over zo’n tekening kan een tekencoach een uur en nog langer praten.
Het huis
Ik wilde een boerderij als huis tekenen, maar toen de tekening later in de groep werd besproken zag ik ineens dat het helemaal geen boerderij was. Ik had een heel groot huis getekend. Als zoiets gebeurt, dat je dus iets anders tekent dan je bedoeling was, dan zit daar een spanningsveld. Je hebt een verlangen, maar kunt er niet bij om wat voor reden dan ook. Hier zit een hulpvraag verborgen.
Een ander punt is wat het huis eigenlijk symboliseert. Is het je er inderdaad om te doen zo’n groot huis te bewonen? Dat kan, maar het kan natuurlijk ook dat je behoefte hebt om te groeien. Van boerderij naar groot huis. De vraag is hoe je je wens omzet in werkelijkheid. De tekening kan je helpen op de goede weg te raken.
De boom staat voor je psychische gesteldheid. De wortels geven aan of je goed geaard bent, sta je goed in de realiteit? De stam is je gevoel. Stroomt het lekker of is het maar een dunnig stammetje? De kruin verbeeldt je denken, je fantasie, je dromen.
Mijn dier werd een haas. Hij is iets uit verhouding met de rest van de tekening, iets te groot. ‘Maak hem maar wat kleiner.’ Kijk verder naar de functies en eigenschappen van het dier. Welke functie vervult het dier voor de mens en wat is zijn functie in het eco-systeem? Hoe is zijn vacht? Voelt die lekker zacht aan of is-ie stug…. Bij de haas is vooral zijn snelheid van belang. Maar mijns inziens ook dat hij bejaagd wordt. Een haas heeft grote oren, kan goed luisteren. Mijn haas is behoorlijk alert. ‘Hoort hij het nou goed of niet?’
Dit is je zelfbeeld, zoals trouwens alles in de tekening jou zelf weerspiegelt. De jonge vrouw die ik getekend heb staat er vrolijk bij. Ze wijst met haar handen uitnodigend naar de toekomst (toekomst = rechts). Het lijkt wel of ze iets uit schopt, een soort klompschoen. De zon (God, kosmos) staat recht boven haar. Iemand uit de groep vond de jurk die ze aanheeft net een jasschort uit de jaren vijftig, een soort werkvrouw. Of is het eerder een deftig gewaad? Tekentaal is niet altijd eenduidig.
Zie je dat er veel op zo’n tekening is te zien? En dan heb ik nog maar de helft verteld! Woon je in Zwolle en heb je zin in een tekensessie? Meld je aan en zodra er weer een tekenavond is dan hoor je van me.
