Wat vind je van deze Valeriaan tekening? Ik tekende eerst de fysieke plant, dus hoe ze er uit ziet op het eerste gezicht. Daarna heb ik in 1 lijn gedachteloos haar wezen er doorheen getekend. En hier is ze dan! Een liefdevol vrolijk wezentje. Twee fysieke bladstengels doen mee in de esoterische Valeriaan, zie je dat? Ze zijn de lachende mond. Verbinding tussen fysiek en esoterie.
Zoom bijeenkomst met Jim Fernand 20 februari 2021
Als je ongezond eet kun je diverse klachten krijgen: uitputting, allergieën, depressie, agressie, geheugenproblemen, enzovoort. Ik wil graag opschrijven wat ik van het zoom college dat Jim Fernand ons gaf heb opgestoken. Jim is orthomoleculair arts in Utrecht.
Eet vers
Het allerbelangrijkste: eet verse groenten. Snij het zelf. Bewaar de rauwe groente niet langer dan 1 dag in de koelkast of, nog beter, op een koele, droge plaats.
Bewaar geen bereide kliekjes. De koelkast is koud en vochtig en dat is waar schimmels nu juist zo van houden. De koelkast is de ideale verblijfplaats van schimmels! De diepvries is wel geschikt om zelf bereide maaltijden in te vriezen voor later gebruik.
Schimmels
Eet geen kant en klaar maaltijden, geen diepvriespizza’s, geen chinees eten.
Eet geen noten, tenzij ze nog in de dop zitten. Pinda-allergie is berucht. Als je pindakaas eet moet dat onder een laagje goede olie zitten, bv. olijfolie.
Eet geen schimmelkazen en al helemaal geen blauwschimmelkaas, ook geen oude kaas.
De reden is dat al deze voeding heel lang bewaard wordt en soms ook lang onderweg is naar Nederland. De noten komen uit verre landen. Schimmels krijgen uitgebreid de kans om zich in de voedingswaren te nestelen. Oude kaas heeft ook een langdurig procedé doorlopen, schimmels hebben daardoor hun kans kunnen nemen.
Eet geen rauw vlees, zoals biefstuk.
Geen amandelspijs uit de supermarkt, dus ook geen gevulde koeken. Granen zijn verdacht door een schimmel dat bekend staat onder de naam moederkoren. Een brood kun je 2 dagen goed houden, niet langer.
Bewaar aangebroken pakken bloem, meel, maïzena e.d. niet. Het pak start met schimmelen zodra je het openmaakt.
Jims ervaring is dat koffiepads of gesloten cupjes wel goed werken. Oploskoffie niet (zit lang in een pot bij jou in het keukenkastje) en met zelf gemalen koffiebonen kun je ook flink de mist in gaan.
Beschimmeling gaat razendsnel, in 1 nacht kan het gebeurd zijn. Bedenk dat je er niets verdachts aan ziet. Je ziet geen eng web van draden over het voedsel.
Jim Fernand: ‘De goede God heeft ons niet voor niets een reuk- en smaakvermogen gegeven. Als iets niet goed ruikt of smaakt, begin er dan niet aan.’
Even terug naar het begin van de zoom-bijeenkomst waarin Jim een algemene inleiding gaf
Sinds de industriële revolutie is er in hoog tempo van alles misgegaan. Op onnatuurlijk snelle wijze zijn van diep uit de aarde delfstoffen omhoog gehaald. Om ons tot gemak te zijn. Maar moeder Natuur had dit niet zo bedacht. De delfstoffen zijn niet voor niets zo diep in de aarde verstopt. Zij doen daar hun werk, maar de ongeduldige, onnadenkende, begerige mens heeft ingegrepen op een niet zo slimme manier.
Wij als mensen eten, drinken en ademen. Dat zijn in de basis onze instrumenten waardoor we kunnen leven. We zitten nu in een zodanig toxische omgeving dat we moeten zien te overleven.
Schadelijke omgevingsstoffen zijn pesticiden, conserveermiddelen, schoonmaakmiddelen. En dan heb je ook nog de toxische schimmels.
Ziektes
Door schimmels en schadelijke stoffen kun je diverse klachten krijgen, dit kan toenemen tot zeer ernstige ziektes.
Fysiek: hoofdpijn, buikpijn diarree, hoge koorts, trillen, duizeligheid, ontstekingen, allergieën, vermoeidheid, rugpijn, kiespijn etc.
Mentaal: huilerig, emotioneel, kort lontje, agressief, depressief, slapeloosheid.
Toxic brain damage, problemen met het korte termijngeheugen, een veranderend zicht op de werkelijkheid, high worden (paddo effect), niet meer kunnen relativeren, je gedachten niet meer kunnen ordenen ofwel chaos. Dan zijn er ook nog angsten en fobieën, mood swings.
Van het eten van besmet voedsel eten hou je enkele dagen tot een week last. Als je het maar door blijft eten dan verdwijnt het natuurlijk niet. Het wordt dan een soort chronische schimmelinfectie. Word je bewust van wat je eet. Je wordt dan sterker, gezonder, levenslustiger.
Ontgiftingsmaatregelen
Vitamine C doet het heel goed, het is schimmeldodend. Neem zowel ’s ochtends als ’s avonds 1 capsule Vitamine C poeder. Dat is 2 x een gram. Als je zelf brood bakt is het een goed idee om Vit. C door het deeg te strooien.
Ik hoop dat ik jullie met deze informatie op weg heb geholpen. Het is niet compleet natuurlijk, het is de info uit 1 zoom bijeenkomst en niet meer. Maar ook niet minder.
Ik voeg nog een pdf-bestand toe met een lijst van gezond en ongezond voedsel. Hartstikke handig!
Wil je meer weten of heb je klachten dan kun je het beste contact met Jim Fernand opnemen. jimfernand.nl
Tegen de avondschemering kun je grote groepen zwermende vogels zien. Een prachtig gezicht. Ze doen dat boven hun slaapplaats om daar op een gegeven moment neer te strijken. Zodra ze te ver van de slaapplaats wegvliegen draaien ze vliegensvlug om. Dat zorgt voor mooie wervelingen en verdikkingen in de zwerm.
Wave
Hoe komt het eigenlijk dat ze niet botsen? Jeanet Hemelrijk (RUG) heeft dat onderzocht en ontdekte dat elke vogel zijn zeven buren continue in de gaten houdt. De vogel heeft verbinding met alle zeven vogels om zich heen en dat zorgt dat hij op gelijke afstand van de buren blijft. Er zit een vertragingsfactor in omdat de vogel alleen reageert op de beweging van zijn buur en niet op wat er verderop gebeurt. Elke vogel doet dat en op die manier krijg je geen botsingen, terwijl ze toch heel snel vliegen. Ik moet denken aan de wave in een stadion, hetzelfde principe.
Zonder dat er een leider is beweegt iedereen zich in dezelfde richting. Waarschijnlijk keren ze aan de rand van hun territorium intuïtief om. Een minder bekende atmosfeer, niet hun eigen nestgeur. Het is een harmonieuze vlucht, ook uit voordeel geboren. Samen vliegen vergt minder energie en voor roofvogels is het moeilijker om in een zwerm een lekker hapje te scoren.
Hieronder foto’s van een samenscholing, kuddegedrag en een plaag, het kan allemaal.
Zijn er vergelijkbare situaties in de mensenwereld?
Op het eerste gezicht gedragen wij ons niet zo. We zijn wel sociaal, maar toch ook individu, erop gesteld onze eigen beslissingen te nemen. Wel zijn we in staat als één man verblind achter een leider aan lopen, maar bij de zwerm is geen leider. Op een dieper niveau komt bij ons ‘2 zielen, 1 gedachte’ natuurlijk voor, elkaar aanvoelen, telepathie. Soms is ook de tijd rijp voor iets. Dan zijn meerdere mensen, onafhankelijk van elkaar, tot de conclusie gekomen dat een project begonnen kan worden. Ontdekkingen die op verschillende plaatsen in de wereld tegelijkertijd worden gedaan. Het gaat dan meer om de denkwereld of de ideeënwereld, niet zozeer om fysiek allemaal dezelfde kant op te rennen.
Familiedynamiek
Ook kennen we de speciale dynamiek onder groepsleden die bij elkaar horen. Bijvoorbeeld in families. ‘Zo doen wij dat nu eenmaal. We zijn dat zo gewend van huis uit.’ Of in organisaties. Dan spreek je van de bedrijfscultuur. De gewoonte om je als professional alleen met je voornaam voor te stellen, vind ik er zo een. Ik ondervond dat pas nog in een zorginstelling waar ik als mantelzorger voor de eerste keer kwam. Iedereen met een verpleegjasje aan stelde zich netjes aan me voor. Maar wel alleen met de voornaam. Ik had geen idee van hun functie en voelde me een dolende onder zienden. Daarbij kwam ook nog dat de afkortingen me om de oren vlogen.
Verstoringen in het systeem
Psycholoog Anne Masten deed onderzoek naar grote rampen in de geschiedenis, zoals de Tweede Wereldoorlog en de orkaan Katrina in de VS. Kenmerkend is dat meerdere systemen tegelijkertijd uit balans raken waardoor veel mensen in de knel komen. Corona is in zekere zin vergelijkbaar. Familieroutines, schoolroutines, financiële zekerheid: allemaal ontwrichte systemen die een enorme impact hebben. De zwerm die plotsklaps en masse van richting verandert en een verdikking te zien geeft. Paniek en chaos.
Herstel
Het hangt van de veerkracht van zo’n systeem af of het zich kan aanpassen en daardoor herstellen. Is de familiesfeer goed? Is er gewoonlijk harmonie? Zijn er voldoende financiële buffers om de klap op te vangen? Vertrouwt men elkaar? Word je gesteund door je omgeving? Bij Covid-19: vertrouw je de overheid, waardoor je de beperkende maatregelen wil opvolgen? Het zijn factoren die meespelen en de uitkomst van herstel bepalen.
Ik vind het altijd leuk hierover te filosoferen. Wat beweegt mensen en zijn er parallellen in de dieren- of plantenwereld? Een community van mensen of een dierenzwerm. Gezamenlijk ben je sterker dan ieder voor zich. Zoek daarom zoveel mogelijk je soortgenoten op, je eigen mensen. Misschien is het je familie, maar het hoeft niet per sé. Het gaat erom dat je je prettig voelt, dat je erbij hoort. Dat de neuzen dezelfde richting opstaan, zeg maar.
Paolo Giordano, Italiaans auteur, heeft een manifest geschreven dat de moeite waard is. Nieuwsuur besteedde aandacht aan ‘In tijden van besmetting’ (9 april 2020).
Corona is het eerste virus dat zich razendsnel wereldwijd heeft verspreid. Het maakt duidelijk dat we onlosmakelijk deel zijn van een en hetzelfde collectief, dezelfde gemeenschap. De pandemie is volgens Giordano (en volgens mij) een gevolg van ons gedrag. Er is een gigantisch wereldwijd probleem en het verbaasde Giordano hoe ontoereikend veel leiders van de verschillende landen in het begin reageerden: ‘Dit gebeurt ons niet, het virus zal ons niet of nauwelijks bereiken.’ Nou, dat hebben we gezien.
De grootschalige ontbossing, de intensieve landbouw, ons consumptiegedrag, het gaat maar door en neemt geen einde. In jungles en gesloten ecosystemen houden zich veel micro-organismen en virussen op die ons onbekend zijn, waar we zelfs geen enkele weet van hebben. Door onze inbreuk op de ecosystemen komt de mens in aanraking met deze organismen. Die zijn naarstig op zoek naar een nieuw huis om te koloniseren en hechten zich dan aan de mens.
De keuzes die we na Corona gaan maken zullen belangrijk zijn. In deze tijd van inactiviteit kun je dingen overwegen. Hoe kon het zover komen? Hoe kunnen we (beter: hoe kunnen jij en ik) daadwerkelijk verandering teweeg brengen?
Tot zover kort het manifest.
Denken jullie dat er iets zal veranderen na Corona? Of nemen we, opgelucht dat alles voorbij, is gewoon lekker het vliegtuig naar Kreta om bij te komen? Ik ben er niet gerust op.
Dit is een foto van een foto, dus de kwaliteit is matig. Toch is het de moeite waard om hem te laten zien. Je ziet het gebied niet zo vaak vanuit deze gezichtshoek. De foto is al een paar jaar geleden genomen. Inmiddels is het project Ruimte voor de Rivier afgerond, in de uiterwaarden zijn waterbekkens gekomen. Ook zijn de populieren langs de Schellerenkweg gekapt, nieuwe aanplant gebeurt dit jaar 2020. Goed nieuws is dat de IJsselcentrale Harculo, linksboven, is opgeheven.
Wat zie je?
Rechtsboven zie je de IJssel. De stromingsrichting is naar onderen, richting Kampen. Rechts van de rivier zie je nog een stukje Gelderland, Hattem.
Linksonder, net boven het emplacement, zie je een blok bos dat bij Landgoed Schellerberg hoort. De treinen rijden het beeld in, ze minderen al vaart want zijn vlakbij station Zwolle.
De Schellerwade is een oude IJsselarm die zich kronkelend als een dikke slang naar benden beweegt. Op Schellerberg is ook zo’n meander (buiten de foto). Een hele kleine weliswaar, maar toch… Beide meanders liggen in elkaars verlengde. Er is jammer genoeg geen verbinding meer tussen beide waters. Van oudsher was er nog wel een moerassig perceeltje langs de landgoedmeander, maar dat is nog niet zo lang geleden opgehoogd zodat het beter beweid kan worden.
Ecologie
Wat mij verder opvalt is dat het rijke vogelgebied (net buiten de foto) in de uiterwaarden bij het Engelse Werk ecologisch geen verbinding heeft met het landgoed. Kale weiden zonder noemenswaardige natuurwaarden vormen een barrière. Er wordt traditionele landbouw bedreven die weinig ruimte laat aan natuurontwikkeling. Ook het emplacement en de spoorlijn Zwolle – Amersfoort vormen een flinke kloof voor flora en fauna.
Hoewel er een mooi project is gerealiseerd met Ruimte voor de Rivier, zijn de IJsseloevers nog altijd moeilijk toegankelijk. Een uitzondering zijn de uiterwaarden bij het voetveer het Kleine Veer naar Hattem. Daar zijn struingebieden waar je als wandelaar vrij kunt zijn. Bij Harculo is een natuurbad, dat vroeger het Kristalbad heette, zo mooi en helder was het water. En dat is nog steeds zo. Het is een goed bewaard geheim in Zwolle dat je daar heerlijk kunt zwemmen. Ik denk dat het een bron is.
Openheid
Ik begrijp de particuliere eigenaren wel, ik ben er zelf ook één. Het is voor een particulier moeilijk om mee om te gaan: zo’n grote stad achter je met zoveel bewoners die behoefte hebben aan natuur. Het simpelste is om de zaak gewoon dicht te houden. En toch zou ik denken dat er goede, mooie oplossingen te bedenken zijn. Maar wie, of welke organisatie, geniet zoveel vertrouwen van de eigenaren dat natuurontwikkeling en een ruimere toegankelijkheid gerealiseerd kunnen worden? Of is het beter en realistischer om steeds met kleine stapjes vooruit te gaan?
In de vroege Middeleeuwen zag de IJsselzone bij Zwolle er heel anders uit dan nu het geval is. Het was een langgerekte zandrug, waarschijnlijk ontstaan door opstuwing van de grond door een enorme Scandinavische gletsjer. Die zandrug kun je hier en daar nog zien omdat er kleine hoogteverschillen zijn. Maar vroeger, in voor-christelijke tijden, was het terrein wel zo’n 1 à 2,5 meter hoger dan nu en veel geaccidenteerder, het was bijna heuvelachtig. Door erosie en vooral door afgraving is dat zo goed als verdwenen.
Namen van buurtschappen
Als je het grote boek van Jan ten Hove ‘Geschiedenis van Zwolle’ leest dan zie je dat de uitgang –lo in een plaatsnaam licht loofbos betekent. Maar ook –le betekent dat, het is een verbastering. We kunnen er van uitgaan dat Oldeneel vroeger Oldeneele heette. Je ziet dan dat de drie buurtschappen in loofbos zijn ontstaan. Wie had dat gedacht? Als klein kind leerde ik dat Schelle komt van scheef, schele. Zou het niet aannemelijk zijn dat die bossen op schuine hellingen lagen?
Groei van de stad
Hoe komt het dat het bos, op een paar kleine stukjes na, is verdwenen? Ik vrees dat de groei van de stad de reden is: er was behoefte aan hout voor huizenbouw en aan steeds meer voedsel. Bos kon niet voorzien in de behoefte aan voedsel, dus werd het ingeruild voor akkerbouw en weiden. Het hout werd door al die stedelingen ook gebruikt als brandhout. Logisch allemaal, de mensen in Zwolle hadden het in die tijd hard nodig. Je haalde de materialen nog niet ver weg, niet uit andere regio’s, laat staan uit het buitenland. Men haalde de spullen gewoon uit het omringende gebied.
Heraanplant
En zo is bos nu bijzonder schaars geworden en worden we ons steeds meer bewust dat we het nodig hebben om te herademen: bijkomen van alle hectiek en goed voor het klimaat. Ik hoop dat er ook in onze IJsselzone ooit weer heraanplant komt. Ooit… maar liever nu!
Bij ons op Schellerberg staat een uit de kluiten gewassen mispelboom. Ik heb nog nooit wat met de vruchten gedaan, terwijl de boom vaak hele rijke jaren heeft. Van een stuk of 40 mispels heb ik daarom nu gelei gemaakt. Voor bij vlees, stoofpotten of kaas. Maar ook zoet schijn je het te kunnen gebruiken.
Omdat de mispelbloem nogal eens in stadswapens op de Veluwe voorkomt ben ik me verder in de mispel gaan verdiepen. Er is een oude sage over een draak op de Veluwe die een mispelboom als uitvalsbasis voor zijn akelige strooptochten heeft. Uiteindelijk wordt de draak gelukkig verslagen. De sage verwijst naar hertogelijke heldendom en moed. Maar ook naar iets dat het waard is om voor te vechten, iets dat het waard is om te behouden.
Dat de mispel is overgenomen in veel andere wapens op de Veluwe kan erop wijzen dat de vroegere hertog van Gelre uit de Gelderse gemeenschap zelf voortgekomen is. Acceptatie door de bevolking.
Wat is de mispel voor boom? Het gezegde ‘Zo rot als een mispel’ is niet echt een aanbeveling om de mispel te omarmen. Ook de bruinige kleur en het seizoen dat de vrucht rijp is helpen niet mee. Als je hem zo van de boom – beurs – eet (uitzuigt) dan smaakt hij een beetje naar een overrijpe peer. Als je er, terwijl je de pot thuis kookt, suiker en citroen aan toevoegt wordt het een lekkernij.
Mispelgat
In het Frans wordt de mispel wel ‘het gat van de hond’ genoemd. Zaltbommel in carnavalstijd heet Mispelgat. Dit wijst allemaal naar iemands achterste. Klopt, want de vrucht lijkt er op.
Hoe kun je dat nou interpreteren? De mispel zit boordevol Vitamine C. Zou hier het reinigen mee bedoeld zijn? Ziektes, virussen uitbannen? Bloedzuiverend?
Ik heb deze week met een rijpe mispel in mijn handen gemediteert. Zodra ik wat in mezelf was gekeerd ging ik naar beneden, naar de aarde en naar het gras onder de boom. Ook was er een stukje kale grond. Toen werd dat kale stukje een lekker holletje in de grond. Winterslaap. Ik voelde me beschut en veilig daar. En heel zacht, alsof Moeder Aarde me bij zich riep en me bescherming bood. Ook alsof ik binnen in de stevige mispelschil zat om daar zachtheid te vinden. Of andersom, ben ik de moeder die bescherming aan iets of iemand geeft? Dat zou ook kunnen. Afwachten maar hoe zich dit zal ontvouwen.
Venus en vruchtbaarheid
Bij de boerderij van het vroegere gezin van vriendin Fennie stond een mispel. De kinderen mochten de mispels niet van de boom plukken, moeder was daar heel streng in. De vruchten moesten vanzelf op de grond vallen, dus helemaal voldragen zijn. Fennie weet vaag nog dat haar moeder vertelde dat de vijf harde pitten te maken hebben met vruchtbaarheid. Wat mooi!
Ik begrijp nu het kinderrijmpje beter:
‘Vijf harten, vijf starten, met een prik in ’t gat,
Ra ra, wat is dat?’
Starten zijn staarten. Ik denk dat het op fysiek vlak een sterk reinigende vrucht is (de koeienstaarten) en ik weet nu dat het op gevoelsniveau een hele mooie Venus hartkwaliteit heeft. De liefde…
Wil je reageren? Dat zou ik leuk vinden. Misschien zijn er nog wel meer wetenswaardigheden over de mispel.
Zaterdag was het 2 februari, de dag van Maria Lichtmis. Voor het eerst van mijn leven heb ik het gevierd, op mijn manier dan. Het is behalve een christelijk feest ook een natuurfeest dat bij de nieuwe heidenen soms Imbolc wordt genoemd. Het christelijke verhaal: Maria en Jozef nemen 40 dagen na de geboorte het kindje Jezus mee naar de tempel. Daar ontmoeten zij een priester en een priesters, Simeon en Hanna. Om beurten mogen zij het kindje even vasthouden. Je kunt dit zien als het opdragen van de nieuwgeborene aan God en de wereld. Het kindje wordt in de openbaarheid gebracht, in het licht gezet.
Christendom en de natuur
Als je deze tijd van het jaar, koud en guur maar ook met sterker wordend licht, met het christelijke verhaal wilt verbinden dan klopt dat aardig met elkaar. De natuur wordt in het licht gezet, mag weer gaan stromen. Wijzelf ook na de lange winter. Echt, de lente komt eraan! Maria Lichtmis en Imbolc symboliseren voor mij de naar buiten stuwende levenskracht die weer in ons allemaal terugkomt na een winter van inkeer.
Pannenkoeken eten
Weet je wat ik afgelopen zaterdag heb gedaan om dit gebeuren te vieren? ’s Ochtends een Imbolc visualisatie van de CD van Femke Bloem. O, inzichten weer! En vooral verwondering van wat er allemaal naar boven komt aan beelden.
’s Middags naar een klassiek, gratis concert in de Onze Lieve Vrouwe Basiliek hier bij ons in Zwolle. Daarna op de fiets naar huis gezwoegd. Tussen de natte sneeuwvlokken door opgemerkt dat het inderdaad al veel langer licht is. Pannenkoeken gegeten (4st.), want dat is in onze contreien heel lang de gewoonte geweest met Lichmis. In het plaatsje De Lichtmis bij Staphorst, is een truckerrestaurant waar je nog steeds pannenkoeken kunt eten. Pannenkoeken eten was heel vroeger bij de boeren ook al een traktatie. Na de lange winter was er altijd nog wel wat meel, een ei, wat melk, spek en stroop in huis om lekker te smullen!
Als je goed kijkt op de icoon dan zie je dat de dame links een mandje vasthoudt dat uit Keltisch vlechtwerk gemaakt lijkt!
